Wydrukuj tę stronę
2015-03-13

Nie pójdę z nieznajomym, czyli o bezpieczeństwie naszych dzieci

Lu to bohaterka książeczki „Nie pójdę z nieznajomym”, która przybliża dzieciom zasady bezpieczeństwa w kontaktach z osobami obcymi. Mimo kilku propozycji odprowadzenia do domu przez osoby mniej lub bardziej jej znane zawsze odpowiada przecząco. Chcielibyśmy z pewnością, aby i nasze dziecko w adekwatnej sytuacji zachowało się tak samo asertywnie. Niestety, dane są niepokojące. Brytyjskie media przeprowadziły ostatnio eksperyment za zgodą rodziców, podczas których mężczyzna przekonywał dzieci bawiące się na placu zabaw, aby poszły z nim poszukać bawiącej się w chowanego córeczki lub zagubionego psa. Większość z nich pomimo wcześniejszych ostrzeżeń rodziców oddaliło się z nieznajomym.

Kiedy więc zacząć rozmowy ostrzegające przed osobami obcymi? Wiek przedszkolny jest jak najbardziej odpowiedni. Oprócz wyżej wymienionej pozycji możemy posiłkować się książkami z serii o Zuzie i Maksie. Są to następujące tytuły: „Zuzia nie korzysta z pomocy nieznajomego” i „Maks nie rozmawia z obcymi” wydawnictwa Media Rodzina. Obie uczą zachowań asertywnych i pokazują w jaki sposób reagować na propozycję nieznajomego, który chce np. obdarować dziecko jakąś ciekawą zabawką w zamian za pójście z nim do samochodu. Czytanie książek może być poprzedzone rozmową o bezpieczeństwie. Ważną kwestią jest to, aby podczas pogadanki nie wzbudzić u dziecka lęku, bo nie chcemy przecież, aby nasza pociecha przestała z chęcią chodzić na swój dotychczas ulubiony plac zabaw. Stąd potrzeba odpowiedniego doboru słownictwa i opisu sytuacji adekwatnego do wieku dziecka. Jeśli znajdujemy się na zatłoczonym placu zabaw poprośmy dziecko, aby nie znikało z naszego pola widzenia. Ciekawą propozycją dla dziecka może być wspólne ustalenie zasad obowiązujących na placu zabaw. Wśród nich mogą to być: nie wychodzenie poza jego obręb bez zgody rodzica, nie rozmawianie z osobami obcymi oraz nie wbieganie na mocno rozkręconą karuzelę. Obopólnie przygotowane zasady z pewnością zapadną dziecku dłużej w pamięci niż te „wygłoszone” przez rodzica.

Mniejsze dziecko powinno znać swój adres zamieszkania, a 5 – 6 latek telefon do swoich rodziców. Powinniśmy również nauczyć je, aby w sytuacji zagrożenia zaczęło głośno krzyczeć, zwróciło się o pomoc do kogoś znajomego lub uciekło w bezpieczne miejsce.

Podczas zabaw z dzieckiem możemy odgrywać scenki. Pobawmy się, że ulubiona lalka i dziecko robią zakupy i lalka się nagle zgubiła, że ukochany misio bawiąc się na placu zabaw dostał propozycję od nieznajomej osoby otrzymania cukierka w zamian za pomoc w odnalezieniu zgubionego klucza. W ten sposób nauczymy dziecko poprzez zabawę asertywnych zachowań: umiejętności odmawiania czy reagowania głośnym krzykiem w sytuacji zagrożenia.

Wychodząc z dzieckiem na festyn lub miejsca dość mocno zatłoczonego omówmy przed wyjściem zasady pobytu. W tego typu miejscach dość łatwo stracić dziecko z oczu. W przypadku zgubienia dziecku przyda się znajomość imion i nazwiska rodziców oraz adres zamieszkania. Przybliżając dziecku ten temat można skorzystać z kolejnej książeczki z serii o Zuzi „Zuzia się zgubiła”, która w sposób klarowny wyjaśnia dzieciom jak prawidłowo zachować się w takiej sytuacji.

Czy możemy jeszcze coś zrobić, aby zwiększyć bezpieczeństwo naszych dzieci? Zapytajmy wychowawcę w przedszkolu lub szkole, do której uczęszcza nasza pociecha czy tematyka o bezpiecznych zachowaniach była realizowana podczas zajęć. Placówka może dodatkowo zaprosić  przedstawiciela Policji lub Straży Miejskiej oraz osobę prowadzącą zajęcie dla dzieci o tej tematyce.

Na stronie www.opiekujsiedzieckiem.pl Fundacja Itaka przygotowała dla rodziców ulotkę o bezpiecznej opiece nad dzieckiem – lektura obowiązkowa.

http://www.opiekujsiedzieckiem.pl/pobierz/ulotka.pdf

A co jeśli dojdzie do najgorszego? Fundacja Itaka, która zajmuje się poszukiwaniami osób zaginionych podkreśla, że w przypadku zaginięcia małego dziecka bardzo ważna jest pierwsza godzina od jego zniknięcia, dlatego w takim przypadku należy niezwłocznie zgłosić sprawę policji oraz pod bezpłatnym numerem 116 000, który jest czynny przez 24 h/dobę, 7 dni w tygodniu.

Ewa Kostoń

Czytany 6433 razy